Kunstwerken langs Hogering omgewaaid
Zondagmiddag is langs de Hogering, ter hoogte van de Kruidenwijk, een kunstwerk omgewaaid. Het gaat om de bekende ringen langs de dreef. Eén ring is omgewaaid. De andere ring is door de brandweer uit voorzorg naar beneden gehaald. Tijdens de werkzaamheden is één rijbaan richting Muziekwijk afgesloten geweest.
In 1986 werden deze kunstwerken ontworpen om de leegte die er toen was op te vullen. De afgelopen tijd zijn er veel bomen langs de Hogering gekapt. De wind kreeg nu grip op één van de kunstwerken, waardoor deze omwaaide. Om te voorkomen dat het andere kunstwerk nog voor een gevaarlijke situatie kan zorgen, heeft de brandweer deze omgetrokken.
Midden jaren tachtig van de vorige eeuw, legde wegwerkers aan weerszijden van de ringweg rond Almere geluidswallen aan. Willem van Dijk, destijds projectleider wegen en verkeer bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders, opperde in een bouwvergadering over de aanleg van geluidswallen langs de Hoge Ring de landschappelijke leegte op te vullen met een object dat op de naam van de weg was geïnspireerd. Personeel van de aannemer nam de uitvoering voor hun rekening. Een paar roestige stalen spuitbuizen, waar in de bouw zand doorheen wordt gespoten, dienden als sokkel voor twee stalen ringen. Het kunstwerk zonder titel, een letterlijke interpretatie van ‘Hoge Ring’, werd aan beide zijden van de stadsautoweg op de geluidswal geplaatst. Geen sculptuur uit het kunstcircuit, maar wel deel van het cultureel erfgoed van Almere. Voor het symbolische bedrag van één gulden werd de gemeente eigenaar van de objecten.
Bron: http://www.flevolanderfgoed.nl
En zijn ze vanmorgen weggehaald. Gemeente Almere kennende waarschinlijk naar de schroothoop.
Zóóó jammer……. hadden gewoon weer neergezet kunnen worden. Verankerd in de grond zodat ze niet om kunnen gaan. Weer een stukje van de weinige historie die we hebben weg…
Ludiek plekje. In het verleden is er een magnetron met gestolen diamanten begraven.
Ik hoop wel dat de ringen weer geplaatst worden, ze zijn niet mooi, maar als je ze ziet staan weet je “ik ben bijna thuis” en ze horen wel bij Almere.
Van de nieuwkomers hoor je vaak dat het een lelijk ding is maar ik persoonlijk en misschien veel van de oudere bewoners die al meer dan 30jaar wonen heeft het toch een persoonlijke waarde. Inderdaad trots van almere. Ik ben dat nog steeds. Hopelijk komt het terug op de plek maar dan sterker en veiliger.